miércoles, 24 de noviembre de 2010

Uno

¿Por qué pretendemos ser más de lo que somos?
¿Por que pretendemos luchar batallas que realmente no existen?
Quizás pretendemos tener algo dentro de nosotros mismos,
quizás sea un pequeño ideal que existe en el interior de cada uno
 Me resisto a pensar que en esto que tenemos,
esto a lo que llamamos sociedad no haya sitio para los idealistas.
Porque aunque todo me diga lo contrario, aunque tienda a evitarlo,
por que aunque sea un cobarde que solo sabe amar hasta que odia,
tengo en mi mismo un ideal que no deja cerrar las puertas.... por ahora.
Y ya es hora de que el mundo haga sitio al idealista.
Como dijo Victor Hugo: No hay nada más poderoso en la historia,
que un ideal al que le ha llegado su momento.

martes, 23 de noviembre de 2010

Dos

Y en la mañana del hoy
la luz brilla en el solpor
y en los colores del ayer
se refleja mi presente.

Más podemos no solo variar,
si no contemplar la variación,
no de la vida misma,
si no de nuestra moral, o nuestro amor.

Me salto la restricción autoimpuesta,
por mejorar algo que no va bien.
No busco nada más que una cosa,
la absolución de mi mismo ser.

Hoy, es la luz del mañana
donde ayer sonaron trompetas
al afrontar con valor y humildad
las acciones que a mi respectan.
 

lunes, 22 de noviembre de 2010

Tres

E logo o inicio fúndese no final
mentres  que nalgún lugar da miña esencia,
cérrase unha parte, unha porta quizaís.
Sinto que é momento de afronta-la conciencia.

Son un oscuro e hormonado ser da terra
que farto xa de tantas e variadas cerdas
decide collé-lo seu rabo de touro e dicirlle:
- Deixa xa, de manda-lo todo a merda.

Rompín esquemas inculcados na miña infancia
nunha búsqueda interminabñe e costosa...
Perdín cachiños do meu pequeno corazón
de cada paso que dín, de cada idea espantosa.